Roadcraft co-op review - Een multiplayer rit met problemen
Roadcraft is de nieuwe game in de franchise van de Mudrunner game. Hoewel er dit keer minder focus ligt op zware ladingen verplaatsen door modder, sneeuw of ander uitdagend terrein, ligt er hier meer dan genoeg uitdaging in het besturen van de trage walsers, dozers en veel meer. Wij zijn in co-op gedoken van Roadcraft en geven jullie een uitgebreide review!
Dylano:
Als je net als ik al ervaring achter de kiezen hebt met de vorige games van de franchise – denk aan SnowRunner en Expeditions: A MudRunner Game – dan weet je dat deze games draaiden om zwetende diesel, piepende hydrauliek en asfalt onder je wielen. Maar hou je vast, want RoadCraft gooit het stuur een heel andere kant op.
Het spel introduceert een compleet nieuw element: puin ruimen na natuurrampen. Je trekt eropuit, alleen of samen met vrienden, na een aardverschuiving. Je repareert rioolbuizen, baant je een weg door zandstormen en legt stroom aan voor hele buurten. Alles in een trage, maar bevredigende vibe.
Bram:
Voor mij, als nieuwe speler in de franchise, is RoadCraft een verademing. Waar je in SnowRunner of Expeditions direct moet stoeien met bandenspanning, diff locks en allerlei vrachtsoorten, laat RoadCraft je rustig wennen. Geen overload aan opties, alleen een paar knoppen zoals Low Gear, AWD en Differentieel lock. Hierdoor voelt het toegankelijker – bijna als een arcadegame – zonder dat het z’n karakter verliest.
Graphics die indruk maken, maar niet zonder prijs
Bram:
RoadCraft ziet er, net als zijn voorgangers, prachtig uit. Hoog detail in de kapotte wereld waar je doorheen manoeuvreert, maar die schoonheid vraagt veel. Op consoles moet je kiezen tussen 30fps met hoge resolutie of een 60fps performance mode met lagere grafische kwaliteit. Het is geen dealbreaker, maar iets om rekening mee te houden En menig PC kunnen moeite hebben met het draaien van de game zonder DLSS, als je dus een recente videokaart hebt, gebruik deze functie!
Dylano:
Ik kan dat alleen maar beamen. De omgevingen zien eruit alsof ze zo uit een rampenfilm komen, maar het blijft wel jammer dat je daar een high-end setup voor nodig hebt om alles vlekkeloos te ervaren. Toch blijft het indrukwekkend hoe ze zoveel detail in zo’n logge, langzame game weten te stoppen.
Multiplayer gameplay: genieten met haken en ogen
Dylano:
Multiplayer? Chef’s kiss op het gebied van rustige games om op een vrijdag avond met je vrienden te spelen. Deze game is overduidelijk gemaakt voor co-op. Met z’n tweeën lekker ouwehoeren via voicechat terwijl je samen een ingestorte brug opruimt, dat is goud. Het tempo is laid-back, maar je voelt je nodig. En als je na vier vermoeiende stappen eindelijk een weg hebt aangelegd die lijkt op Bliksem McQueen’s eerste bouwproject met Betsy, dan voel je pure voldoening.
Bram:
Maar daar hangt wel een prijskaartje aan. Multiplayer werkt, maar met bugs. Je save wordt gedeeld, en alles wat je online unlockt, hou je ook in singleplayer. Maar… zodra jij alleen verdergaat en je vriend later opnieuw inlogt? Dan mist hij jouw nieuwe content – tenzij hij eerst jouw save opslaat en zelf even in singleplayer opstart. Niet moeilijk, wel onhandig.
En er is meer: verander je grafische instellingen tijdens het spelen, dan daalt de FPS sneller dan het vertrouwen in een gemiddelde Ubisoft-release. Oplossing? Update je drivers. Maar het blijft jammer dat het niet meteen soepel draait.
Stabiliteit en besturing laten te wensen over
Bram:
Voordat we verder gaan: stabiliteit is (op dit moment) een ding. Onze game is meerdere keren vastgelopen door verouderde drivers. En Xbox-controllers? Die lijken af en toe een eigen leven te leiden. Zelfs bedraad verliezen ze spontaan hun verbinding – niet ideaal als je net een helling probeert op te klimmen.
Dylano:
Ik heb dat ook meegemaakt. Het haalt je uit de flow van de game, en dat is zonde, want de rest is zo goed in balans. Het voelt alsof Saber Interactive net niet genoeg tijd heeft gestoken in polish. Laten we hopen dat een paar patches deze ruwe randjes gladstrijken.
Vehicle customization is opvallend afwezig
Dylano:
Waar zijn de dikke bullbars, verhoogde veren en die iconische luchthoorns gebleven? De customization – normaal een paradepaardje van de serie – is flink afgezwakt. Je trucker ziet eruit alsof hij z’n pensioen al heeft ingediend, en hij doet… niks. Geen handjes aan het stuur, geen karakter, helemaal niks. Dat voelt als een gemiste kans.
Bram:
Daar ben ik het mee eens. Zeker omdat de gameplay verder zo goed op rolletjes loopt, voelt het ontbreken van tuning en karakter als een leegte. Voor nieuwe spelers maakt het de instap misschien makkelijker, maar voor veteranen? Die zullen die flair missen. Als straks alle mappen uitgespeeld zijn, zal het doel ook weg vallen. Bij de andere games kon je nog doorsparen om je truck zo gaaf mogelijk te maken, wie weet verzinnen ze hier nog wat op via een dlc of patch, maar dat is voor hun een weet en voor ons een vraag.
Minder spektakel, meer voldoening
Dylano:
RoadCraft is gegroeid. Het is breder, dieper en eerlijk gezegd ook volwassener. Minder bling-bling, meer werkhandschoenen aan. Als je houdt van bouwen, slopen en herstellen met je crew, dan is dit jouw game. Verwacht geen over-the-top trucktuning, maar laidback avontuur in de pleuriszooi.
Bram:
Voor mij, als nieuwkomer, is RoadCraft een fijne, minder stressvolle kennismaking met deze ruige gamewereld. Het voelt als een mix van arcade, wegenbouw en vrachtwagensimulatie. Een game die je rustig opstart na een drukke dag en die je beloont met teamwork en doorzettingsvermogen.
Kortom: of je nu een veteraan bent of net instapt, RoadCraft weet precies wat het wil zijn: een co-op bouwsimulator in een wereld vol modder, puin en potentie.
