The Legend of Zelda: Echoes of Wisdom - Review

The Legend of Zelda is een franchise die bij veel fans hoog in het vaandel staat. Waanzinnige grote werelden om te ontdekken, ingewikkelde puzzels om te ontrafelen en eindbaas-gevechten om naar uit te kijken. Echoes of Wisdom (EoW) past perfect tussen de gaten van oude Zelda games zoals Link’s Awakening en de compleet open structuur van BotW en TotK.

 

Dat Echoes of Wisdom de engine en dus ook basis gebruikt van The Legend of Zelda: Link’s Awakening, is geen geheim. De schattige uitstraling en poppetjes, gelikte details en vooral unieke klei-achtige stijl, spreekt voor zich. Echoes of Wisdom, draait en speelt door het gebruik van die engine ook bijna identiek aan Link’s Awakening. Een mix tussen topdown en 2D-side scrolling gebieden, een 8-directional besturing en af en toe moeilijk in te schatten puzzels door de schuine top-view, zorgen voor een bekend gevoel van spelen als je hiervoor de remake van Link’s Awakening hebt gespeeld.

 

Ander jasje, maar toch veel van hetzelfde

Echoes of Wisdom weet heel goed een unieke toon te zetten, met een leuke en andere aanpak. Zo moet Princess Zelda ditmaal onze groene held Link redden, in plaats van de standaard omgekeerde rollen. Om dit te doen krijgt Zelda geen zwaard, maar een hulpje, Tri. De magische bal van energie geeft Zelda een staf waarmee het mogelijk is om verslagen vijanden, objecten of zelfs sommige planten te kopiëren en te plakken waar ze maar wil.

Door deze unieke kracht van Echoes is de speler niet vaak aan het vechten, maar juist de clone van een vijand, die men neerzet.

 

Het blijft niet bij het klonen van dingen, spelers krijgen ook de mogelijkheid om Tri te gebruiken om zware objecten, vijanden of andere dingen te verplaatsen. Deze kracht doet direct denken aan de Ultrahand van Tears of the Kingdom.

Niet alleen de krachten doen vaak denken aan andere games, het menu, layout van de kaart en bijvoorbeeld ook missie meldingen, lijken wel erg veel op de elementen uit BotW en TotK. Dit is absoluut niet erg en maakt het gebruikersgemak voor nieuwe spelers die van de open-structuur games afkomen een stuk makkelijker, maar het voelt wel een beetje gemakkelijk en snel geregeld.

 

Waanzinnige muziek, minder goede performance

Wat gelijk opviel tijdens het bekijken van trailers, maar al helemaal tijdens het spelen, de waanzinnige soundtrack. Zelda zou Zelda niet zijn zonder een extreem aanwezig orkest, of juist gezellig, schattige muziekjes en geluidseffecten tijdens het spelen. Gezien we ditmaal als Zelda zelf mogen spelen, heeft Nintendo gekozen voor een cutesy soundtrack, maar eentje die goed aanwezig is.

 

Elementen van de traditionele games zijn er nog steeds, de standaard Hyrule songs, iedere tempel een eigen soundtrack en eigenlijk alles heeft wel een eigen muziekje gekregen, maar alles past perfect. Komt een van de nummers ooit omhoog tijdens een game-pubquiz? Dan zie je de klei-achtige Zelda gelijk rennen in gedachten.

Ook de langere Zelda fans kunnen plezier halen uit de muziek van deze game, er zitten overal wel hints en verwijzingen naar de oudere 8-bit games in verwerkt. Sommige nummers zijn geheel ‘old-school’ terwijl andere nummers juist heel veel inspiratie van vroeger gebruiken om een geheel nieuw nummer te maken.

 

Hoewel de muziek bijdraagt aan een fantastische ervaring, worden spelers af en toe geconfronteerd met prestatieproblemen op de Switch. Wanneer spelers een aantal vijanden in beeld hebben met effecten zoals vuur of ijs, of een heel nieuw gebied inlopen, merk je al snel wat dalen in de framerate. Dit zal menig speler niet verhinderen of opvallen tijdens het lopen en verkennen van de wereld, maar wel wanneer je onder tijdsdruk bewegingen moet maken of probeert te springen. Door de dalen in stabiliteit komen de acties zoals springen en lopen soms wat vertraagd door in het spel.

Nogmaals dit is niet iets om direct op af te knappen en laten we eerlijk zijn, de Nintendo Switch is gewoon toe aan een opvolger, maar de stabiliteit is wel iets om rekening mee te houden, mocht je kritisch zijn.

 

Een cocktail voor (bijna) elke speler

Echoes of Wisdom is een game met veel inspiratie uit eerdere zelda games, wapens, vijanden, omgevingen en zelfs de muziek komt bij fans op de juiste plaats binnen en zorgt voor een heerlijk moderne en nostalgische vlaag.  

The Legend of Zelda Echoes of Wisdom voelt als liefdesbrief aan de fans van de ‘klassieke’ zelda games, met een gestructureerde aanpak en liniear gevoel, omdat men van tempel naar tempel moet reizen en niet compleet vrij is in waar heen te gaan. De tempels hebben ook de oude structuur en zijn niet zoals BotW en TotK compleet naar eigen volgorde en wens in te vullen, voordat je de eindbaas bezoekt.

 

Voor fans van de oude games, voedt Echoes of Wisdom de honger naar de ‘oude’ manier van Zelda, maar wel in een heel leuk en ander jasje. De nieuwe Zelda voelt als een tactischere en rustigere game, een game perfect om rustig je avond mee te starten wanneer het stort van de regen buiten.

Hoewel Echoes of Wisdom niet voor iedereen zal zijn, vooral niet voor diegenen die dol zijn op de volledige vrijheid van de nieuwere Zelda-games, biedt het toch een heerlijk nostalgische ervaring voor fans van de klassieke serie.

Vorige
Vorige

Super Mario Party Jamboree - Review

Volgende
Volgende

Unheard: Voices of Crime Edition - Review